Aşırı Hoşgörülü Anne Baba Tutumu

Aşırı hoşgörülü tutumda anne babalar çocuklarına aşırı düşkün ve hoşgörülü davranmaktadır. Anne ve babanın çocuk üzerinde otoritesi yoktur. Aile içinde sınırlar ve kurallar belli değildir. Çocuğun her isteğinin yerine getirildiği evde patronun çocuk olduğu bir anne baba tutumudur. Aşırı hoşgörülü tutum çoğunlukla tek çocuklu anne babalarda görülmektedir. Anne baba çocuğun her isteğini yapmak gayretindedir. Bu tip anne babalar kendi yaşayamadıklarını çocuklarının yaşamasını isterler. Çocuğa dilediğini vermenin ona karşı koymaktan daha kolay olduğu düşüncesini kendilerine yerleştirmişlerdir. Aşırı hoşgörülü tutuma sahip anne baba,

“Tamam, ver istediğini, ağlamasın!”

“Sen nasıl istersen öyle olsun kızım/oğlum!”

“Benim olmadı, çocuğumun olsun”

“Çocuğum istiyor, bundan daha önemli ne olabilir?”

“Ne istiyorsa olacak” vb. ifadeleri sıkça kullanmaktadır.

Aşırı hoşgörülü anne baba çocuğun yaptığı tüm davranışları kabul edip göz yummaktadır. Çocuğun davranışlarına yönelik bir kural veya sınırlama getirmez. Yani çocuk bu ailede davranışlarında özgürdür. İyi veya kötü tüm davranışlarında serbestlik vardır. Çocuğun kötü davranışları anne baba tarafından cezalandırılmaz. Çocuğun ailede hakları sınırsız ancak çocuktan beklenen görev ve sorumluluk en azdır. Bu tip anne babalar çevresi tarafından çocuklarını şımarttıkları eleştirisi alırlar. Ancak bu eleştiriyi dikkate almayacak kadar da direnç gösterirler.

•    Aşırı hoşgörülü tutumla yetişen çocuklar anne ve babasından her isteği yerine getirildiği için bencil ve doyumsuz bir kişilik oluştururlar. Doyumsuzlukları, ileride zararlı alışkanlıklar edinmelerine sebep olabilir. Bu aile içerisinde yetişen çocukların ilerleyen yıllarda toplumsal kurallara uymada ve kendilerini denetlemede ciddi güçlükler yaşadığı görülmektedir. Bu aile tutumu ile yetişen çocuklar eleştiriye açık olmadıkları için kendilerini geliştiremezler. Yine bu çocuklar, karşılaştığı tutum gereği anne ve babayı ciddiye almayan ve saygısız davranışlar sergilerler. Aile içinde sözü dinlenen istediği yapılan çocuk olduğu için dilediği yapılmadığında çocuk saldırgan davranışlarda bulunur. Her durum ve şartta kendi isteklerinin olmasını alışkanlık haline getirir. Anne baba dışındaki sosyal çevresinden benzer ilgiyi göremediğinde hırçınlaşır veya yetersiz sosyal gelişim sonucu arkadaş çevresinde dışlanabilir. Sosyal ortama girdiklerinde ve her dediklerinin olmadığını gördüklerinde hayal kırıklığına uğrar, kendi kabuklarına çekilebilirler. Sonuç olarak bu çocuklar gördükleri anne baba tutumu sonunda bencil, sorumsuz, kırılgan, sabırsız, şımarık veya antisosyal olabilirler.

Kaynaklar

Taşpınar,M. (2022) “Gelişimsel Anne Baba Tutumu Doğumdan Ergenliğe Gelişim Psikolojisi” Ayyıldız Kitap