Sahi, Gerçekten İyi misiniz?
Başlığı okuduğunuz gibi ne cevap verdiniz? “İyiyim” veya “Burada her şey yolunda.” dediniz mi? Bu cümleler ağzınızdan o kadar hızlı çıkıyor ki, bunun gerçekten doğru olup olmadığını düşünmeye fırsat dahi vermiyorsunuz, biliyorum.
Peki ya gerçekten iyi misiniz? Gerçekten her şey yolunda mı?
Mükemmel görünen hayatların arkasındaki yoğun duygu karmaşalarının farkına varma konusunda yeteri kadar cesareti olan kişilerin yaptığı paylaşımlara gelin beraber göz atalım:
“Aynı arabanın içinde kaza yapmıştık ve ben daha o an hepsinin öldüğünü biliyordum. Gelen ambulansa beni almalarını söyledim, etrafta ağlayanlara kızdım ve arkamı dönüp onlara bakmadım.”
“İyi bir işim, evliliğim ve çocuklarım var ama boş bir yola denk geldiğimde farkına varmadan arabayı çok kontrolsüz ve tehlikeli sürüyorum. Ve bunu neden yaptığımı bilmiyorum.”
“Depresyon mu? Hayır, ben üzgün değilim. Her güne mutlu ve keyifli başlıyorum. Sadece hafta sonları daha gerginim. Sanki biri bana hep evdeki işlerde iyi olmadığımı söylüyor gibi, bilmiyorum… Ama bu kesinlikle depresyon değil…”
Kusursuz bir şekilde gizlenmiş depresyon yaşarsanız, olup bitenleri depresyon olarak değerlendirmezsiniz. Depresyondaki insanlar üzgündür. Depresyondaki insanların enerjisi yoktur. Bu durumda sizin depresyonda olmanız mümkün değildir. Hatta depresyonda olduğunuz fikri size gülünç görünebilir – en azından mükemmel gizlenmiş depresyon kavramını duymadan önce…
Tamamen dürüstseniz, üzgün veya umutsuz hissettiğinizi kabul ettiğinizde başkalarının ne düşüneceği konusunda gergin olduğunuzu da belki kendinize itiraf edebilirsiniz. Akıl hastalığına karşı damgalanmadan korkuyorsunuz belki de. Kendinize, “Aman Tanrım, depresyonda değilim. Çılgınca yoğunum belki. Ama kesinlikle depresyonda değil” dediniz. Baskı üstüne baskı, kayıp üstüne kayıpla başa çıktınız ve devam ettiniz. Çok çalıştınız, birçok insana fazlasıyla omuz oldunuz, sürekli en kusursuz şekilde ebeveyn olmaya çalıştınız, her şeye her zaman gönüllü oldunuz.
Burada arkanıza yaslanın, derin bir nefes alın okuduklarınızı gözden geçirin… Burada yazdıklarım sizin hayatınıza benziyor mu? Eğer benziyorsa ve bu gerçeği fark etmek sizi rahatsız ettiyse, evet… Mükemmel bir şekilde gizlenmiş depresyonunuz olabilir, duygusal olarak hayattan kopuk olabilirsiniz…
Acınız sessiz kalır, umutsuzluk ve yoğun yalnızlık, her şey yolundaymış gibi davranmanın bir ömür boyu altında maskelenir. Mükemmeliyetçiliğinize güveniyorsunuz. Belki endişeleniyorsunuz ve kontrolü elinizde tutmak için çok uğraşıyorsunuz ama herkes öyle değil mi? Normal yaşam şekli bu değil mi?
Hayır, yaşadığınız bu durum normal değil. Herkesin öyle olması bu durumu normal hale de getirmez…
Karanlık yanlarınız sizin özgürlüğünüzü elinizden alır ve özgürlüğün olmadığı yerde kölelik vardır.
Ve hayatınızda sadece yapılması gereken işler ve sessizlik varsa, “kırılgan” olduğunuz gerçeğini kimse fark etmiyorsa işler yolunda değil demektir.