Pandemide Ebeveyn ve Eğitimcilere Düşen Sorumluluklar

Pandeminin Okul Çağındaki Çocuklara olan Etkisinin Azaltılmasında Ebeveyn ve Eğitimcilere Düşen Sorumluluklar

Tarihin muhtelif döneminde doğanın insanlığı test eden, bugüne kadarki alışkanlıklarını tersyüz eden bazı sürprizlerinin olduğunu biliyoruz. Yakın dönemde bunun bir örneğine tanıklık ettik ve her birimiz bugüne kadarki rutin yaşantısını askıya alarak gündelik hayatımızı pandemiye göre yeniden tanzim ettik.

Pandemi sürecinden kırılgan grupların çok daha fazla etkilendiğini biliyoruz bu grupların başında özellikle okul çağında olan çocuklar bulunmaktadır.

Uzun kapanmaların ardından artık tamamen yüz yüze eğitime geçildi, öğrencilerde gözle görülür değişikliklerle beraber.

Bunlardan belki de ilk göz çarpan husus gruba uyumun zorlaşmasıdır. Pandeminin en önemli etkilerinden bireyselleşme; grup dinamiğinin oluşmasının daha uzun sürelere mal olmasına sebep oldu. Bir diğer nokta lider özellikli öğrencilerin becerilerindeki kayıp ve bireysel sorumluluğun yerine getirilememesidir.

Ayrıca öğrencilerin problem çözme, inisiyatif alma gibi daha üst düzey becerilerinin de törpülendiği görülmektedir. Problem çözme becerisindeki düşüşün en önemli sebepleri çocuğun uzun bir süre rutin dışı bir yaşantısının olmaması ve ailenin üst düzey bilişsel becerileri işlevsel hale getirememesinden kaynaklanmaktadır.

Özellikle kapanma esnasında maruz kalınan yoğun ekran kullanımı sebebiyle dikkat sürelerinde anlamlı bir azalma görülmektedir. Yine de dikkat süresinin değişkenlik gösterebilen yapısı sebebiyle odaklanma süresi farklı yöntemlerle arttırılabilir.

Peki hem eğitimciler, hem aileler bu durumlara nasıl yanıt vermeli?

Bu sonuçların evrensel olduğunu, kendi alışkanlıklarınızın dahi ne denli değiştiğini daha hassas grup olan çocuklarda elbette daha fazla tesirinin olacağını bilmek size daha soğukkanlı müdahale şansı verir.

Çocuğun özellikle akran gruplarında yer almasının desteklenmesi, zayıflayan sosyal becerilerinin geliştirilmesi açısından önemlidir. Çocuk için en büyük eğitim oyun en büyük eğitimci de akranıdır.

Eğitimcilerin, öğrencinin becerilerine uygun sorumluluklar vererek var olan yeteneklerinin gelişmesi hatta keşfedilmesinde önemli bir rolünün olduğu unutulmamalıdır.

Problem çözme gibi becerilerin kazandırılmasının belki de en zor olduğu dönemdeyiz pandemi dışında yaşadığımız dönemin koşulları da bunun için epey uygun. Burada kilit rol ebeveyne düşmektedir, anne-babalar çocuğun yaşadığı problemleri ötelemek ya da çocuk adına kendisi çözmek ve bunu süreklileştirmek gibi çocukta büyük bir zihinsel ve fiziki tembelliği yol açacak tutumlardan uzak durmalı olabildiğince problemi, problemin muhatabına çözdürmelidir. Bu çözüm her zaman en iyisi olmak zorunda değil hatta çocuk çoğu zaman kötü tercihlerde de bulunabilir fakat burada kaba bir karşı koyuştan ziyade olabildiğince alternatifleri ve alternatiflerin olası sonuçları hakkında konuşmak gerekir.

Dikkatin, ekran kullanımından bilhassa da video içeriği tüketiminden olumsuz etkilenen yapısı nedeniyle özellikle çocuklar dikkatlerini toplamakta ve bilişsel beceri gerektiren işlere odaklanmak konusunda zorluk yaşayabilirler. Ekran süresinin sınırlandırılması, özellikle uyumadan evvelki son birkaç saatte ekrana maruz kalmamak öte yandan kaliteli ve düzenli uyku ve spor ilk aşamada dikkat edilmesi gereken hususlardır. Aynı anda birden fazla işin yapılmaması, planlamanıza bağlı kalmanız ve kimi bilişsel egzersiz, oyun ve bulmacalar da dikkat süresinin artmasına fayda sağlar.

Özellikle okulda çalışan psikolojik danışmanların öğrencileri pandemi süreci hakkında bilgilendirmesi, sürecin seyrinden ziyade etkilerinden bahsetmesi, öğrencilerin psikolojik sağlamlıklarını artırmaya çalışması kritik dokunuşlar olacaktır.

Yaşam bir şekilde bize bazı beceriler edindirir, kimi zaman olumlu çoğu zaman olumsuz yaşantılar aracılığıyla. Pandemi stresle başa çıkma, psikolojik dayanıklılığın edinilmesinde acı bir araç olabilir bu becerinin kazandırılması çevresindeki herkesle beraber ebeveynlerin önemli rollerinden biridir. bunu yapabilmeleri için de çocuğun sevdiği şeyleri; oyun oynamayı, sohbet etmeyi, sevilmeyi, koşmayı, çizgi filmleri, oyuncaklarla oynamayı çocuğun sevdiği şekliyle yerine getirmek, bu süreçlerde yanında olmak ve öncelikli kendi gücünüzü iyilik arayışında kullanmanız önemlidir. Çocuk duyduğundan çok gördüğünden öğrenir.