Rehber öğretmen olmak!

.
Zordur rehber öğretmen olmak.. Öğretmenler odasına inersin (hem öğrenciler hakkında haberdar olcum, hem iliksiler iyi olun dersin) “öğretmenler odasında oturuyor cay içiyor derler”, odanda veli, öğrenci görüşmeleriyle boğuşursun (teneffüs + ders saati) “bu sefer odasında oturuyor hiç aşağıya inmiyor görünmüyor oluruz”.

Öyle bir meslektir bizimki.

Zordur Rehber öğretmen olmak.

Durmadan kendini anlatmak zorunda kalırsın çünkü. ” sen bir sınıfa girsen!- sen bizim halimizden anlamazsın sınıfa girmiyorsun” oluverir bir anda ” az daha okusaydık da rehberlikçi olsaydık ne rahat valla!” nidalarına yanıt verirsin durmadan..

Zordur iste en ufak bir sorunda sana postalanır çocuklar, (dünya kadar faktöre rağmen) biz konuştuk değişmedi diye hafife alınırsın bazen de.. Kıskanılır bazen o odalar ah bilmezler ki o odada ne sorunlarla boğuşur durursunuz öğrencilerle, velilerle , dert dinlemekten şişersin o odada..Yine bilinmez bu çocuk bu yükü nasıl kaldırıyor, hafta sonu intihar etmemiştir inşallah diye kaygıdan uyuyamamanı anlatamazsın kimseye..

Ama kim ne söylerse söylesin savaşmaya devam edersin..ÇÜNKÜ AMACIN BIR KALBE DAHA DOKUNABILMEKTIR. Bir yüreğe daha iyi ki varsınız dediğini duyabilmek içindir.. Ve her şeye rağmen şükredebilmektir.. Her meslek kendine göre zordur be arkadaşım, hepimiz ayni gemide yolcuyuz az SAYGI beklediğimiz..

Firdevs SARAÇ
Psikoljik Danışman
firdevs_iala@hotmail.com