Yetim Büyüyen Çocuklar

Bu başlığı atarken çok üzüldüğümü bilmenizi isterim öncelikle. Yetim büyümek ve aile sıcaklığını görmemek bir çocuğa verilecek en büyük cezadır çünkü. Aile kavramının çok önemli olduğu, en değerli yerde tutulduğu bir ailede büyümenin etkisi bunu düşündürüyor bana.

Günümüzde aileler çocuklarına çok iyi baktıklarını, her türlü olanağı sunduklarını düşünmekteler. Onların geleceği ile ilgili bir sürü planlar yapılmakta, özel öğretmenler tutulup özel ilgi göstermeye çalışmaktalar. Annesinden ve babasından çok bakıcılar, özel eğitim veren kişileri görmek onları iyi yetiştirmek mi oluyor acaba?

Peki çocukların istediği bu mu? Her gün yeni bir konuda yeni birinden yeni bir şey mi öğrenmek, bunu mu istiyor çocuklarımız? Yoksa sadece kendi annesi ve babasını mi ister çocuk ?

Çocuk iyi bir gelecek nedir bilmez sadece sıcak samimi bir anne baba bilir. Oyun oynamayı bilir, sevmeyi güven duymayı bilir. En yakınından en candan olanından anne baba bilir.

Çocuklarımızın bir şeyler öğrenmesi için çabalarken asıl meseleyi kaçırıyoruz. AİLE OLMAYI kaçırıyoruz. Çocuk belli yaşa geldiğinde kendisi için aynı evde yaşayan iki yabancı gibi oluyor anne babalar. Sevgi gösterimiz samimiyetimiz iken bunu başka yerlerde başka meselelerde arıyoruz.

Ben burada çocukların bakım ve eğitim almalarına karsı olduğumu kast etmiyorum. Elbette her çocuk eğitim almalı ve olanaklar sunulmalıdır. Ama bunu kendi değerlerimiz aile kültürümüzün önünde tutmadan.

Çok güzel bir söz vardır hepimiz bildiği, dilimizden düşmeyen ‘’ EĞİTİM AİLEDE BAŞLAR’’ sözü iyi görmek lazım, üzerinde düşünmek lazım. Burada aile iyi bir eğitimci olmalı veya iyi eğitim veren kişilerle çocuğunu yetiştirmeli denmiyor. Çocuğu önce kendi değerlerimizi, iyi bildiklerimiz doğru gördüklerimizi vermemiz gerektiğini ifade ediyor bana göre… çünkü ailenin vermediğini başkaları yarım yamalak vermeye çalışıyor ama bir çoğu başaramıyor yada aile gibi üzerinde durmuyor çocuk her şeyi tam bilmeden yarım yamalak yaşıyor. Günümüz çocuklarının çoğu aile dışında her yerden bir şeyler öğreniyor ama aile yok, asıl olan en değerli olan kurum onda hiçbir iz bırakmıyor bu çocuk yetim değil midir sizce?

Önce aile olalım önce kendimizden bir şeyler katalım en değerlilerimize. Sonra eğitimi ekleyelim. Çocuklarımız bizi, ailemizi, toplumumuzu iyi ve kötü yanlarımızı bilsin eğitim gelir zaten.

Sevgiyle yoğurulmuş mutlu aileler olmak dileğiyle…

M.Mustafa ÇAĞLAYAN
Psikolojik Danışman
m.mstfcglyn@hotmail.com